Een oude traditie moest in ere worden hersteld vonden we. Zodoende werd het weer eens tijd deel te nemen aan een waterpolotoernooi. Na de nodige voorbereidingen was het dan eindelijk zover. De weergoden voorspelden al de hele week niet veel soeps voor dit weekend waardoor alle tassen voorzien waren van extra veel droge kleren want er zou nogal wat neerslag gaan vallen. Vrijdagmiddag vertrokken de eerste auto’s aan de monstertocht richting het verre oosten van Nederland. Na een goede twee uur nagenoeg fileloos te hebben gereden kwamen de eerste auto’s rond zes uur aan. Na het verkennen van het terrein waar we Marcus (die was er als scheidsrechter) inmiddels ook hadden gespot en het opzetten de legertent was inmiddels de avondploeg ook geland. Nu was met zestien personen de groep compleet. Voor Ad was dit nu echt de allerlaatste keer dat hij samenspeelde met z’n mannen van ZVS. We hadden inmiddels de dames en heren van Numansdorp ook gevonden op het terrein. We hadden i.v.m. enkele bezettingsproblemen bij onze dames en de beide teams van Numansdorp al op voorhand afgesproken elkaar te ondersteunen bij de wedstrijden. Mede hierdoor waren beide clubs vaak samen te vinden in en rond het bad. ’s-Avonds begon het al gelijk goed. De warming-up-party bij het zwembad was een groot succes. Er was muziek, gezelligheid en vooral veel mensen. Het feest ging tot in de kleine uurtjes door. Het had eerder op de avond een beetje geregend, maar nu ging het los.
Zaterdagochtend moesten we er dan toch geloven want er moest buiten het feesten natuurlijk ook nog even gewoon gepresteerd worden. Na een koude nacht werden we voor zeven uur al gewekt al zaten we daar niet echt op te wachten. Onze ‘wekker’ had als ringtone ‘het is kwart voor zeven, het is kwart voor zeven, het is kwart voor zeven’…ahum. Gevolg was dat iedereen gelijk wakker was. Even ontbijten met z’n allen en daarna aan de bak. Onze dames beten om tien uur het spits af. De heren volgen direct daarna. En het was afzien! De eerste wedstrijd in het ijskoude water werd al snel vergekeken met het water (17 graden!!) van het oude bad in Dordrecht (de kenners weten dan genoeg!). Naarmate de dag volgde werd het ook steeds ‘makkelijker’ om in het water te duiken. Door het samenspelen met Numansdorp zijn er diversen die zo’n vijf tot zeven wedstrijden hebben gespeeld deze dag. Overigens was er op het weer geen pijl te trekken. Ondanks dat voornamelijk slecht weer was voorspeld hebben we regelmatig heerlijk in de zon kunnen zitten en spelen. OK, het was soms wel beetje nat maar ja. En ook een rondvliegende partytent op het terrein vormde geen uitzondering. Een typische badjas in de tent deed ons al snel de naam van onze verblijfplaats veranderen (naam en hoofdpersoon bekend bij de redactie). Dat was niet het enige vreemde wat er dit weekend te zien was. Ook een (Engelse) man in roze badpak en iemand met een polobal op z'n hoofd als polocap (Emiel / Numansdorp)...we keken op een gegeven moment echt nergens meer van op.
Nadat de laatste wedstrijden waren gespeeld (de dames hadden er drie in twee uur tijd) was als vanouds weer tijd voor de warme douche en eten. In Lochem hadden we een Chinees gevonden waar we met z’n allen konden gaan eten. Dat was een hele gezellige boel want wie gaat er nou de wave doen bij een Chinees?? **FILMPJE** Na heerlijk te hebben gegeten bij Tjong-Ho is Ad ’s-avonds naar huis gegaan. De rest keerde terug naar het terrein. We hadden al besloten niet naar de feestavond in het dorp te gaan. We bleken niet de enige te zijn die waren gebleven. Een ieder wist zich her en der op het terrein wel te vermaken. Inmiddels had ZVS een eigen naam verzonnen aan het toernooi, altijd leuk natuurlijk.
Zondagochtend werden we al vroeg gewekt. Niet door herrie op het terrein of een wekker maar door regen, heel veel regen. En het leek niet op te houden. De terreinspeakers dezen ook hun ding en zorgden voor een ‘vrolijke noot’ op de zondagochtend. Met Jochem Meijer op de vroege ochtend ben je snel wakker (helaas). Gelukkig werd het even droog maar al snel bleek dat de meeste teams geen zin meer hadden om nog te spelen. Of het nu de feestavond of het slechte weer was als oorzaak, diverse teams lieten het afweten op de diverse velden. Dat zowel de dames als heren niet zomaar opgeven en echte bikkels zijn bleek wel weer. Zowel Dennis en Marion (ook als scheidsrechter ingedeeld) als het damesteam van ZVS/Numansdorp om negen uur (!!) ondervonden dit. Sta je dan met je goede gedrag, komt de rest niet opdagen. Inmiddels moesten ook de heren van ZVS weer aan de bak. Eenmaal aangekomen bij het veld werd al snel duidelijk dat de organisatie andere plannen had ondernomen. Met het oog op het opgegeven slechte weer (en waarschijnlijk ook vroegtijdige leegloop van het toernooi) werd besloten uit veiligheidsoverwegingen om het toernooi vanaf elf uur af te gelasten. Snel bleek dat velen het helemaal niet erg vonden en startten met het opruimen van de spullen. Binnen no time was een complete leegloop het logische gevolg. ZVS had het goed geregeld en binnen een goed uur zat een ieder in de auto op weg naar huis. Wat een ieder daar wachten liet zich raden: Een heerlijke warme douche, een volle wasmand met gras- en modderresten maar bovenal het eigen vertrouwde bed.
Het was een TOPWEEKEND!! Er werd gewonnen en verloren maar vooral een hoop gelachen en plezier gemaakt. Bedankt allemaal dames en heren voor jullie inzet, gezelligheid en aanwezigheid!!!
De foto’s van dit weekend staan weer als altijd in het fotoalbum op onze website.
Robert | 
