Op een winderige zondagochtend gaat de wekker al vroeg omdat het meisjesteam moet spelen om 12.15 uur in Vlaardingen. Wie dat bedacht heeft weet ik ook niet maar die had z'n wekker vast nog op een andere tijdszone staan denk ik zo. Maar goed, rond het middaguur aangekomen in Vlaardingen staan onze meiden al klaar voor de wedstrijd. Vandaag zijn we met z'n 8en: Mariska en Saskia Bijl, Caitlin Ballijns, Noortje Colijn, Selma van Delft, Tessa Houtman, Cynthia Luijkx en Rea Lambregts. Vandaag konden Saskia Vos en Christa Gennisse niet meedoen.
Ons enthousiasme wordt al snel een beetje gedimd bij het zien van de tegenstander: Dertien (!!) fanatieke meiden staan een beetje interessant in te zwaaien en druk te doen op de kant. Oei...dat wordt lastig. Maar goed, je moet ergens in geloven en we gaan er gewoon voor. Ik kwam om te kijken dit keer maar Ingrid (de nieuwe coach / moeder van Saskia en Mariska Bijl) vroeg me al snel of ik de rol van coach over wilde nemen vandaag. Niet op gerekend maar geen probleem, ik ga het doen. Leuk! Dus snel onze meiden even wat laten inzwemmen en daarna begon de wedstrijd. Met Tessa als wissel op de bank en Mariska in het doel startten we onze wedstrijd. Al snel bleek dat we goed weerstand konden bieden tegen het Vlaardingse geweld. De thuisploeg wist de onderwatertechniek goed toe te passen al hadden zij er hun eigen gedachtegang over. Onze meiden werden constant vastgehouden namelijk en de scheidsrechter floot er maar zelden voor. We kwamen al snel op achterstand maar gaven ons niet gewonnen. Met veel vechtlust in zowel onze voor- als achterhoede wisten we prima stand te houden. Ik meen dat het zelfs nog 2-0 werd voor ZVVS maar daarna waren wij aan zet. Via Saskia kwamen we op 2-1 en lag alles nog open. In de periodes die daarop volgden hebben we echt gevochten voor wat we waard waren. Dit leverde een zeer boeiende strijd voor zowel de mensen op de kant als de meiden in het water. Onze tweede treffer kwam op naam van Caitlin. Uiteindelijk is het 5-2 geworden voor de meiden uit Vlaardingen maar het onderlinge verschil bleef steeds minimaal gedurende de wedstrijd.
We merkten wel dat we er voorin toch één misten voor wat betreft de aanval want onze meiden konden natuurlijk niet overal tegelijkertijd zijn. Dus petje af voor het meisjesteam! Ben trots op jullie allemaal. Zeker gezien het contrast ten opzichte van de tegenpartij en de manier waarop we er mee om zijn gegaan...TOP!!! Hopelijk zijn jullie allemaal snel weer hersteld van de vermoeidheid en striemen die we na deze wedstrijd als souvenir mee naar huis hebben genomen. Tessa en Rea, bedankt voor met meespelen en hopelijk zijn jullie er de volgende keer weer bij!!
Tot de volgende keer. Op naar de wedstrijd in Numansdorp zaterdag!
|
