Minipolo is voor kinderen uit de F-jeugd (< 9 jaar) die aan de start staan van hun waterpolocarrière. Bij minipolo is deelnemen belangrijker dan winnen en plezier beleven aan het waterpolospel staat voorop. De toernooien zijn er speciaal voor de kinderen die nog te jong zijn om aan de reguliere competitie deel te mogen nemen. Het is een eerste stap op weg naar de echte wedstrijden.

Het is maandagochtend en ook nog eens 2e Paasdag. Iedereen is vrij en kan uitslapen. Nou ja, bijna iedereen. Dan is het rond kwart over zeven en gaat er een wekker af. Ergens hoop je dat je droomt, maar niets is minder waar. Je weet het dan écht zeker, niet iedereen kan dus uitslapen. Helaas is het ook geen verlate 1-april-grap. Gelukkig gaat de wekker niet zomaar want er staat weer een nieuw toernooi op de kalender. Even nog een paar boterhammen smeren, de polocaps zijn al ‘besteld’ en dit samen met de overige zwemspullen snel in de tas stoppen. Gelukkig, het pas er allemaal maar net in. Daar gaan we dan, op naar Spijkenisse. Ik kijk nog een keer op de klok en het staat er toch echt, het is iets na achten. Wie verzint dát nou toch weer?! Ow ja, ikzelf natuurlijk. De Kempvis organiseert altijd een 2-daags Paastoernooi en verzorgen dan o.a. een ontbijt voor de eigen jeugdleden en een uitgebreid waterpolotoernooi in diverse leeftijdscategorieën. Tel daar frietjes en snacks bij op en het feest is compleet. De aanvang van het toernooi voor de minipoloërs was dit jaar al om 10.00 uur en om er een beetje op tijd te kunnen zijn, moesten we wel vroeg vertrekken. Dat mocht de pret niet drukken natuurlijk en na een ontspannen ritje in het vroege ochtendgloren zijn we geland bij het Rivièrabad in Spijkenisse.

 

Ondanks dat we op dit moment alleen Sacha Lachmann als minipoloër hebben, is de groep nog niet zo heel groot maar proberen we toch bij ieder toernooi aanwezig te zijn. We spelen onze wedstrijden in het ondiepe, daardoor kan Simone Brobbel ook alvast wat ervaring opdoen. Omdat plezier en meespelen belangrijk zijn, vragen we bij de aanmelding of we samen met een andere vereniging het toernooi kunnen spelen. De vorige keer was het met SVH uit Rotterdam….en vandaag gewoon weer.

 

Het is dus weer tijd voor een nieuw hoofdstuk uit de avonturenreeks ‘ZVS op avontuur met de Otters’. Het is de bijnaam van de allerjongste waterpoloërs bij SVH. Vandaag zijn wij dus ook een heel klein beetje ‘Otter’.
Het superteam van vandaag: Sacha Lachmann en Simone Brobbel (ZVS), Powen, Jack en Casper (SVH). Nijs en Davide waren er dit keer niet bij. Samen met Menno Venema (SVH) hebben we de groep gecoacht. We kenden coach Menno en zijn jongens nog van het vorige toernooi.

 

We speelden acht wedstrijden in onze poule en daartussen wisselde de rusttijd een beetje. We waren ingedeeld bij De Kempvis 2 en 3 (Spijkenisse), ZPB 2 (Barendrecht) en Z&PC Rotterdam 2. Menno coachte vanaf de zijkant van het veld, Robert stuurde het team aan ter hoogte van het doel.

 

Tijdens en na het toernooi konden we met consumptiemunten wat lekkers halen. Dat was echt hartstikke goed geregeld vandaag (maar daar stond dit toernooi om bekend). Voor alle kinderen was er ook nog eens een mooie blauwe bidon waarmee ze tijdens het toernooi onbeperkt limonadesiroop konden halen.

 

Gelukkig hadden we ons vooraf in het wedstrijdschema verdiept en wisten dus op tijd dat we in een kleine drie uur ‘even’ acht wedstrijden moesten spelen. Er was zelfs een blok dat we er drie achter elkaar hadden. Geloof mij, dat was best pittig maar voor onze spelers maakte het niet echt uit, ‘dan spelen we lekker veel’. Een kleine laatste wijziging moest nog even worden bijgewerkt en daarna konden we echt gaan beginnen in het iets té warme doelgroepenbad.

 

De eerste wedstrijd was tegen De Kempvis 2 en het was duidelijk, we hadden er zin in! Tien doelpunten in tien minuten en dan allebei evenveel scoren, da’s best een knappe prestatie. Met 5-5 als eindstand was het een mooie start van de dag.

 

De volgende tegenstander werd Z&PC Rotterdam 2, een ploeg waar we op ieder toernooi toch altijd wel wat moeite mee hebben. Vandaag dus ook want we kwamen niet tot scoren en verloren met 3-0.

 

Na een gelijkspel en verloren wedstrijd werd het nu toch wel tijd om de winst te pakken. Met De Kempvis 3 als tegenstander en het welbekende spreekwoord ‘driemaal is scheepsrecht’ werd de eerste overwinning behaald. OK, het was 4-3 maar het was precies genoeg voor ons om te winnen. Yeeeaahh!

 

Rust was er niet want moesten gelijk weer aan de bak en daarna nóg een keer, ons blok van drie dus. De Kempvis 2 en ZPB 2 waren nu onze tegenstanders en bleken een maatje te groot. We speelden goed en scoorden ook, alleen zij net iets meer. Het werd 5-3 en 5-1. Nou, nu maar even flink uitrusten dan maar.

 

Oh, weer De Kempvis 2 als tegenstander. We kregen toch wel wat last van vermoeidheid en de warmte inmiddels. Maar dat heeft iedereen toch, zou je zeggen. De Kempvis 2 won met 6-1, oei, die hadden we niet helemaal aan zien komen.

Toen was daar weer Z&PC Rotterdam 2, dat sterke team met die grote spelers. ‘We kunnen het!’. We hebben alles geprobeerd, maar de bal wilde er gewoon niet meer in aan de andere kant van het veld. Wij scoorden niet, zij vier keer.

 

De achtste en laatste wedstrijd zou tegen De Kempvis 3 zijn maar de organisatie had besloten om alle laatste wedstrijden niet meer te spelen. Ze liepen een klein beetje achter op schema en hielden ook rekening met de vermoeidheid van alle deelnemers.

 

En dan is het ineens al weer afgelopen, wat gaat zo'n dag toch weer snel voorbij. We hebben vandaag gewonnen, gelijk gespeeld en verloren. Dat is iets wat nu ook eenmaal bij sport hoort. Het kostte de coaches ‘gelukkig’ geen nat pak vandaag. We kunnen in ieder geval weer terugkijken op een mooie dag.

 

Na afloop snel omkleden want het was tijd voor….frietjes en een snack (op een broodje)! Buiten hebben we met z’n allen gegeten en deze gezellige dag afgesloten. Iedereen kreeg van Robert een mooi vaantje en Menno had gouden medailles ter herinnering aan deze middag. Geen teamfoto vandaag, daar was even geen tijd voor.

 

‘Meedoen is belangrijker dan winnen’, het is een bekende uitspraak. Met die gedachte ging ik naar dit toernooi toe. Wat me opvalt, is dat er per toernooi steeds meer vooruitgang is bij de spelers. Goed samenspel, durven schieten en vooral niet bang zijn voor de tegenstander zijn belangrijke punten. Scoren is natuurlijk altijd leuk maar een doelpunt kun je alleen maken dankzij goed samenspel en een goede voorzet want dat is de sleutel tot het succes. Een doelpunt is dus belangrijk in de wedstrijd maar goed samenspel en een goede voorzet/assist zijn misschien nog wel belangrijker zelfs.

De foto’s van deze middag, gemaakt door Robert van Son en de toernooiorganisatie, zijn terug te vinden in ons fotoalbum op de website. Houd er rekening mee dat ze alleen te bekijken zijn als men beschikt over een ZVS-profiel.

 

Wat was het weer een leuke en gezellige ochtend/middag om op terug te kijken. Bedankt voor deze leuke dag!

 

Robert van Son
Coach minipolo / F-jeugd