Eind april kregen we een aantal meldingen binnen en al snel wezen de symptomen dezelfde richting op. Het was duidelijk, geen snotneuzen door allerlei rondvliegende pollen maar er bleek sprake te zijn van avondvierdaagsekoorts. Dat het besmettelijk bleek te zijn werd al snel duidelijk. Diverse leden bleken er last van te hebben en we kamen dan ook snel tot de conclusie dat er maar één oplossing was: Meelopen! Zo gezegd, zo gedaan, een aanvullende oproep ging de deur uit en al snel konden we bijna twintig namen op de lijst noteren die ook met deze koorts rondliepen. Harry Quéré had daarmee een mooie groep bij elkaar.
Team ZVS:
- Eva Wols
- Milena Hendriks
- Lilian van de Peerle
- Stijny, Alianne en Betty Rollof
- Harry Quéré
- Ilse en Iris van Nugteren
- Trudi, Nienke en Jana Willemstein
- Ewoud en Martin Brand
- Konnegonda, Michiel, Evelien en Jefta van Leenen
De verwachtingen waren hooggespannen en het weer werkte ook nog eens mee. Wat een geluk hadden wij weer die eerste avond. Ietwat nerveus en zenuwachtig stonden we daar dan op de parkeerplaats van het zwembad te wachten totdat we mochten vertrekken. Tegen zeven uur startte de 5 kilometer’ en liepen we grotendeels langs de haven en door het industriegebied. Onderweg hebben we een hoop lol gemaakt, foto’s genomen en ons duidelijk laten horen. Met ons ZVS-shirt waren we natuurlijk supergoed te herkennen tussen alle andere deelnemers, voornamelijk grote groepen schoolkinderen (Bouwsteen en De Schelf). Omdat het best warm was, had de (overigens nieuwe) organisatie gezorgd voor voldoende eten en drinken onderweg. Eenmaal terug op de parkeerplaats sloten we de dag al zingend af. Harry Quéré stuurde iedereen in de groepsapp dezelfde avond nog een leuk filmpje met daarin de foto’s van deze dag. Elke dag dat we liepen kregen we weer een nieuw filmpje toegestuurd. Erg leuk om te bewaren.
Ook tijdens de tweede en derde avond zat de sfeer er goed in. Zon, warmte, enthousiasme en een hoop gezelligheid waren de belangrijkste medicijnen, maar die avondvierdaagsekoorts bleef maar hangen. En dat vonden we helemaal niet erg. Donderdagavond hadden we gastloper, Robert van Son. En hij trof het want halverwege de route was er voor bijna iedereen een heerlijk ijsje. Inderdaad, bijna iedereen, alleen voor de échte lopers dus. Tja…
Vrijdagavond, de vierde en laatste keer met z’n allen lopen. Wat gaat zo’n week toch weer snel. De vrijdagavond is toch altijd net iets anders dan de overige dagen. Vandaag liepen we met de grote ZVS-vlag rond en gingen weer dwars door het dorp. Eenmaal aangekomen bij het oude gemeentehuis werden alle lopers welkom geheten door de muziekkorpsen Juliana en NLS. Zij maakten er een waar feestje van. In de Tulpstraat was het ook al hartstikke gezellig geworden. Doordat de looproute via deze straat richting de Smidsweg liep, stonden daar heel veel mensen klaar om de deelnemers te huldigen. Papa’s, mama’s, opa’s, oma’s, vrienden en nog meer familieleden, wat was het druk! Wat is iedereen verwend zeg met snoepkettingen, bloemen, hoeden met snoep en nog veel meer. Dat is nou typisch de laatste dag van de avondvierdaagse, het hoort er gewoon bij. De lopers van ZVS kregen namens de vereniging een mooie bidon uitgereikt van Wessel en Sandra Boersma. Dat was niet alles, ze kregen ook nog eens een mooie fotocollage als herinnering met daarbij waterballonnen en ook wat lekkers. De collage was een idee van Konnegonda Leenen, Ilse van Nugteren, Harry Quéré, Trudi Willemstein en Anja van de Peerle.
 Je zou denken, ‘OK, klaar’. Nee, nog niet. De laatste kilometers liepen we onder leiding van de muziek door het dorp naar de sportvelden. Daar aangekomen wachtte ons een groots onthaal. De ijsbaan was zo ingericht dat alle deelnemers zich konden verzamelen om vervolgens als ware helden te worden onthaald. Iedereen kent de ‘Villa Gladiola’ wel van Nijmegen (dat is een hele grote wandelvierdaagse). Nou, op die manier was het bij ons ook gedaan. Kleine groepjes werden steeds binnengehaald in de middenring en kregen eerst een medaille omgehangen en daarna echte gladiolen (bloemen). Nog even snel op de foto en het grote avontuur zat er nu toch echt op. Wat kunnen we terugkijken op een superleuke week. We kijken nu al uit naar 2017. De organisatie had voor ons als deelnemende ploeg nog een mooie bokaal ter herinnering.
De foto’s van deze week zijn terug te vinden in ons fotoalbum op de website. Houd er rekening mee dat ze alleen te bekijken zijn als men beschikt over een ZVS-profiel. Organisatie en deelnemers, hartstikke bedankt!
|
