Het waterpoloseizoen zat er inmiddels al weer op. Bijna dan, want ondanks dat de trainingen inmiddels achter de rug waren, moesten we toch nog even een keertje aan de bak. Er stond namelijk nog een minipolotoernooi op de kalender. De laatste van het seizoen stond gepland in de Sportboulevard te Dordrecht. Lekker dichtbij dus. Dit keer viel het toernooi samen met het diplomazwemmen in ons eigen zwembad De Wellen te ’s-Gravendeel. Daardoor konden Dion Harreman en Imre Hoogerwaard niet van de partij zijn vandaag. Wel hebben we deze dag een nieuwe minipoloster kunnen verwelkomen, Samuel van Halzer. Het was voor hem de eerste keer dat hij met een toernooi mee kon spelen en maakte daarmee zijn debuut binnen ons team.

De organisatie van het toernooi had flink uitgepakt. Enorme opblaaskussens met logo’s van minipolo.nl, de KNZB en INNAX (sponsor) lagen in het grote zwembad (50 meter) om zo de diverse velden af te zetten. Ook was er een schietzeil in het zwembad geplaatst waarop iedereen mocht schieten. Maar eerst de wedstrijden die wij, zoals altijd, in het ondiepe gedeelte zouden spelen. Omdat er dit keer wel heel veel kinderen in het zwembad waren, zaten we op een klein bankje erg dicht bij elkaar. De ouders konden alleen boven op de tribune zitten. Om het goed te kunnen zien was een verrekijker misschien wel handig geweest (want we waren écht heel mini vanaf boven gezien).

De teamindeling was al van te voren bekend gemaakt net als het speelschema. Dit keer speelden we op twee aparte velden en hoefden nu niet tegen elkaar te spelen.

ZVS 1: Gijs Vieveen, Thijs Hitzerd, Anouk Snijders en Samuel van Halzer (coach: Emma Callewaert)
ZVS 2: Caden Groenenberg, Quint van den Boogaard en Anoek van der Bijl (coach: Robert van Son)

De eerste wedstrijd viel al gelijk samen. Hierdoor konden we elkaar dus niet aanmoedigen. Dat zou wat lastig zijn geweest als je dat tijdens je eigen wedstrijd had moeten doen. De wedstrijden die volgden waren beter op elkaar afgestemd. Beurtelings was er een wedstrijd waardoor we steeds bij elkaar hebben kunnen kijken. Het zat allemaal best kort op elkaar wat op zich wel weer een voordeel was.

Halverwege het toernooi was het tijd voor een kleine onderbreking. Meneer de omroeper verzocht alle kinderen (meer dan honderd) om naar één van de ondiepe velden te komen. Tja, zie dat maar eens voor elkaar te krijgen. Het doel was om dan een groepsfoto te maken met daarop alle kinderen. De fotograaf stond al een tijdje klaar op de tribune om zo iedereen op hetzelfde plaatje te krijgen. Het duurde zeker een kwartier voordat zo’n beetje alle kinderen zich verzameld hadden (en nog was niet iedereen er). Wij stonden er natuurlijk al ruim op tijd. Via de microfoon probeerde de omroeper boven het geluid van de kinderen en spetterende water uit te komen. Dat viel echt niet mee. Het leek hem leuk om na te hebben afgeteld van zeven naar nul alle kinderen onder water te krijgen voor de foto. Het aftellen ging goed maar het resultaat was totaal het tegenovergestelde. Op de nul gingen de kinderen juist nog harder spetteren en juichen, daar had natuurlijk niemand op gerekend en bracht velen aan het lachen! De omroeper en alle andere aanwezigen langs de badrand werden totaal verrast! De foto is in ieder geval goed geslaagd. Ook enkele begeleiders hebben het uitstekend naar hun zin (kijk maar eens goed bij startblok vijf).

De foto was gemaakt dus nu konden we door naar het schietzeil. Iedere vereniging mocht er twintig keer op het doel schieten. Klinkt makkelijk maar dat was het niet. Ze hadden namelijk een zeil in het doel gehangen met een paar gaten waar je de bal in moest gooien. Net als bij een sjoelbak, maar dan een waterpolodoel. We hebben vijf keer raak weten te schieten en daar 105 punten mee behaald! Hartstikke goed natuurlijk.

Na de onderbreking (die de snelheid een beetje uit het toernooi haalde) gingen we snel weer verder met de laatste wedstrijden. Door een iets te lange plaspauze van ZVS 2 waren ze niet op tijd terug en moest het team van Emma plotseling invallen. Gelukkig konden we het de wedstrijd erna even omdraaien waardoor iedereen toch weer evenveel heeft kunnen spelen. Een aantal kinderen heeft zelfs dubbele wedstrijden gespeeld (bij zowel team 1 als 2) omdat het beter uitkwam.

Wedstrijd                               Uitslag
ZVVS A - ZVS 1 (EMMA)                 1 - 0 VERLOREN
ZVS 2 (ROBERT) - MNC DORDRECHT 4      1 - 4 VERLOREN
ZVS 2 (ROBERT) - AZC A                1 - 3 VERLOREN
DE ZEEHOND A - ZVS 1 (EMMA)           0 - 2 GEWONNEN
DE KEMPVIS A - ZVS 2 (ROBERT)         1 - 2 GEWONNEN
ROTTERDAM A - ZVS 1 (EMMA)            0 - 3 GEWONNEN
ZPB H&L PRODUCTIONS A - ZVS 1 (EMMA)  0 - 0 GELIJK
SCOM A - ZVS 2 (ROBERT)               0 - 1 GEWONNEN

En zo was daar ineens al weer de laatste wedstrijd gespeeld en was het tijd om te douchen en aankleden. Eenmaal aangekleed verzamelden we met z’n allen in de hal van het zwembad. Maar er ontbrak nog nets…want een toernooi met lege handen verlaten? Nee, dat kan natuurlijk niet. Uit de tas van Robert kwamen gouden medailles en oranje vaantjes tevoorschijn. “Als dank voor het aanmoedigen en op de tribune zitten is er voor alle ouders een leuke herinnering. Oh nee, ze zijn toch voor de kinderen”.

Nu het seizoen voor ons ook echt is afgelopen moest dat ook wel in stijl afgesloten. Op weg naar huis reden alle auto’s bij het stoplicht ineens allemaal vanzelf naar de McDonald’s. Gek? Er was niet eens een Tom Tom voor nodig om die te vinden. Dion was inmiddels klaar met het diplomazwemmen en sloot bij zich aan bij de groep. Helaas was Imre omdat moment nog aan het zwemmen en kon er dus niet bij zijn. Nadat iedereen de bestelling had opgenomen en een plek had ingenomen kwam er nog een grote verrassing boven tafel. Dion liep al de hele tijd met een groot pakket in z’n handen en niet veel later werd ook duidelijk wat het was. Het was een cadeau voor Emma namens alle minipoloërs omdat dit voor haar het laatste toernooi ook is geweest. Zij gaat stoppen vanwege haar nieuwe studie. De kinderen hadden speciaal voor haar een mooie collage gemaakt met foto’s en tekeningen ter herinnering aan de leuke tijd.

Het laatste toernooi voor de zomervakantie was nu toch echt afgelopen. Een aantal kinderen zullen na de vakantie doorstromen naar het pupillenteam EG1. Heel veel succes allemaal met de ‘echte wedstrijden’.

Ook vandaag was het weer een leuke, gezellige, drukke en warme middag. Dank aan de inzet van de kinderen en ook de ouders die toch maar weer boven op de tribune hebben gezeten om ons aan te moedigen.

Van deze middag zijn ook veel foto’s beschikbaar waarvan er een aantal op onze website in het fotoalbum staan. Deze foto’s zijn gemaakt door Emma, Peter en de fotograaf van MNC. Houd er rekening mee dat ze alleen te bekijken zijn als men beschikt over een ZVS-profiel. Er liep deze dag ook een fotograaf in het zwembad rond die in opdracht van de organiserende vereniging heel veel foto’s gemaakt heeft. Deze zijn op waterpolophoto.com (serie 3) te vinden.

Oh ja, reserveer alvast zaterdag 5 oktober 2013 in je agenda. Dan organiseert ZVS haar eigen minipolotoernooi!

Bedankt voor de leuke dag!

De trotse coaches,

Robert van Son
Emma Callewaert