Vlak voor de zomervakantie was er al de traditionele deelname aan hét weekendtoernooi in Borculo. Voor velen smaakte dit naar meer en daarom werd er uitgekeken naar een tweede toernooi later in het jaar. Al snel viel het oog op Hasselt ( België ). Veel over gehoord en net over de grens, weer eens wat anders. De keuze was snel gemaakt. Bovendien de dertigste editie, dus dat moest wel een geslaagd weekend worden. 

‘Dreamteam Green’ is een samenwerkingsverband tussen ZVS en ZPC Numansdorp. Bij zowel de dames als de heren hadden we een team ingeschreven. Mede door onze groene vesten met de tekst “IJskoud de lekkerste” waren we als ‘Dreamteam Green’ een opvallende verschijning zo rond het zwembad.

Dreamteam Green - de deelnemers:
Dames: Karin Bijl, Lisette den Boer, Janneke Reedijk, Carola Reedijk, Leonie van der Will, Rose van Amersfoort, Claudia Bijl, Meriam Huistert, Marion Brobbel-Groenewoud, Saskia Bijl, Geertje van Antwerpen-Boersma.

Heren: Robert van Son (ZVS), Arjan Ista (ZVS), Jan Spanjaard (De Plas, Nieuwkoop) Hans Bouman, Arno de Graaf, Daan Voshart, Thomas Steinbach, Jorn Bron, Marco van Antwerpen, Marcel Jobse en Nick van Til.

De weersvoorspellingen voor het weekend waren niet helemaal florissant maar ondanks dat vertrokken we toch vol enthousiasme en goed ingepakt naar het land van onze zuiderburen. Gelukkig was het droog. De eerste auto’s waren al op tijd op het terrein en konden zo een plek bemachtigen. In de loop van de avond volgen nog meer deelnemers, mede doordat velen gewoon moesten werken. Inmiddels stonden de tenten en was de eerste regen ook al weer gevallen. Het terrein met veel groen, zand en een zwembad werd er niet schoner van. Ach, je kunt niet alles hebben.

De vrijdagavond-pre-party kon in de grote feesttent kon beginnen. Het drukbezochte en gezellige feest ging tot in de kleine uurtjes door. Traditioneel zijn de nachten kort en de dagen lang bij een toernooi als dit.

Zaterdagochtend. Na een ietwat korte en niet al te warme nacht was een ieder al weer vroeg wakker. De eerste wedstrijd van de heren was al om 09.20 uur. Doordat de wedstrijden van de dames (toevallig) allemaal op zaterdag werden gespeeld bleek het voor een aantal interessant om een dag over te komen. Nadat we onze gastspeler Jan (die bleef wel twee dagen) al hadden ontvangen volgen niet veel later nog een aantal hulptroepen. Marion, Hans, Saskia, Arno, Geertje, Carola en Marco kwamen ons vandaag versterken.

Daar waar de heren in een mooi verwarmd en sfeervol buitenbad (volgens de brochure 25C) speelden de dames hun wedstrijden in een saai, grijs en oud bad. Voor de kenners onder ons, vergelijkbaar met Overbosch in Den Haag. De tijd leek er wel zo’n vijftig jaar stil te hebben gestaan. Inmiddels was beter weer geworden en konden we zowaar genieten van de zon. Dat we dat nog mee mochten maken. In de tussentijd had Nick ons ook verrast met zijn komst naar Hasselt en zodoende pikte die ook nog een paar wedstrijdjes mee.

Nadat we onze wedstrijden hadden gespeeld (met zowel winst als verlies) was het tijd om de inwendige mens te verzorgen. Met een afvaardiging van ruim 15 personen stormden we de nabijgelegen Pizzahut binnen. Helaas bleek al snel dat er onvoldoende ruimte voor onze groep was. Goh, heel gek. Dus dan maar naar de afhaalafdeling en buiten wachten. De maandomzet werd gelijk verdubbeld na onze bestelling dus een beetje kwantumkorting kon er wel vanaf. Even wachten buiten in de zon en daarna snel weer terug naar de tent en gezellig met z’n allen alles opeten. Nadat alles was gezakt was het tijd voor een nieuwe avond in de feesttent die nog tot in de late uurtjes doorging.

Zondagochtend konden we uitslapen voor toernooibegrippen. Pas rond elf uur moesten we voor de laatste keer aan de bak. Nadat de wedstrijd was gespeeld was het tijd om de boel op te gaan ruimen. Helaas was het weer er ook bepaald niet beter op geworden. De vele regen die in de nacht was gevallen had van het terrein een grote bende gemaakt. Alles was vies en nat en het bleef maar regenen. Dat maakte het opruimen er niet bepaald prettiger op. Eenmaal alles ingeladen nog even de laatste munten in de tent verbrassen aan warme koffie, broodjes en andere lekkere versnaperingen. Vlak voor vertrek bleek dat er zowaar ook nog een prijs was voor de deelnemers. De dames waren uiteindelijk vierde van de vijf teams geworden in hun poule (totaal tweeënveertig teams verdeeld over vier poules). Het deelnemersveld bij de heren was beduidend groter (totaal vierenzestig teams verdeeld over vier poules). Zij werden uiteindelijk twaalfde van de zestien teams in hun poule. Voor beide ploegen stond er een grote fles champagne met toernooi-etiket als dank voor de deelname. Nog even snel afscheid nemen van elkaar en vervolgens de weg naar huis starten wat nog een hele uitdaging werd. Door de zware regenval konden we op veel plekken in België niet harder dan 70/80 km per uur rijden. Uiteindelijk aangekomen in ons eigen land was er niets aan de hand.

Het was een geslaagd weekend maar Hasselt zal voor ons geen vervolg meer krijgen. Niet zo zeer het weer of de afstand, meer door de wrange bijsmaak die het weekend ons naliet. Helaas werden we geconfronteerd met veel ongewenste bezoeken in de zin van diefstal. Het terrein bleek niet volledig te zijn afgesloten waardoor buitenstaanders vrij baan hadden om het terrein van allerlei kanten op het terrein te komen. Na de eerste nacht was al duidelijk dat een koelbox met inhoud een interessant object was. Na de tweede nacht bleek zelfs dat het niet uitmaakt of je iets binnen of buiten de tent hebt staan, ze weten het toch wel te vinden. Ook nu moest er in ons geval een koelbox aan geloven. Erg jammer. Uit navraag enkele dagen later bleek al snel dat wij absoluut niet de enige slachtoffers waren. En het kon nog veel gekker (maar dat was ‘gelukkig’ niet bij ons). Er werd melding gemaakt van vermissing van kentekenplaten, navigatiesystemen, krassen op auto’s en ga zo maar door. Aangiftes waren er al voldoende binnen bij de organisatie. Ondanks dat er van alles aan werd gedaan dit te voorkomen was het toch niet gelukt. Het was een smet op het weekendplezier. Hasselt was voor ons een eenmalig project. Ondanks de vele toernooien die we al hebben aangedaan We kijken nu al weer uit naar volgend 2013, Borculo en (mogelijk) Ter Apel.

Er werd gewonnen en verloren maar vooral een hoop gelachen en plezier gemaakt. Bedankt allemaal dames en heren voor jullie inzet, gezelligheid en aanwezigheid!!! Hier kunnen we weer een hele lange tijd van genieten en we kijken nu al weer uit volgend jaar. Het aftellen is begonnen.
 

De foto’s van dit weekend staan weer als altijd in het fotoalbum op onze website.