Wat gaat de tijd toch snel. Zo startten we het seizoen met het eerste toernooi in ons eigen zwembad (oktober 2014) en voor je het weet sta je voor de laatste in Dordrecht.

Wat ons al snel opviel was dat het niet zo heel druk leek te zijn. Nu is het zwembad in Dordrecht natuurlijk wel erg groot maar toch. Qua kinderen en toeschouwers was het wel eens drukker geweest. Mogelijk dat er meer evenementen te doen waren deze middag.

We waren vandaag bijna helemaal compleet. Jochum Kemp (gestopt), Thomas Robbemont (zwom af voor diploma C en wist dit te halen, gefeliciteerd) en Evelien van Leenen konden er niet bij zijn dit keer. Daardoor hadden we vandaag vijf spelers.

Team ZVS: Samuel van Halzer, Lilian van de Peerle, Iris van Nugteren, Nienke Willemstein en Jay Nachtzaam.
Het programma was op voorhand al bekend en helemaal uitgezocht. Zo wisten we vooraf al dat er zes wedstrijden op het programma stonden. Tussendoor hadden we steeds één wedstrijd om even te rusten. Alleen de laatste twee moesten we gelijk achter elkaar spelen. Best een pittige opgave.

We waren ingedeeld bij Z&PC De Zeeuwse Kust 1 (Vlissingen/Middelburg), ZVVS 2 (Vlaardingen), ZPB H&L Productions 2 en 3 (Barendrecht), Wiekslag 1 (Alblasserdam) en thuisploeg MNC (Dordrecht).

Net als de vorige keer speelden we ook vandaag onze wedstrijden in het diepe deel van het zwembad. De organisatie had een indeling gemaakt waar welk team zou zitten in het zwembad. Uiteraard zaten we op de bankjes die precies aan de andere kant van ons speelveld stonden. Een warming-up, en latere cooling-down, van vijftig meter was vandaag heel gewoon. Erg was het zeker niet want we waren er toch al en zo bleven we lekker in beweging. Ik heb geprobeerd bij te houden hoe het verloop van de wedstrijden is geweest maar om de één of andere reden heb ik het briefje niet meer. Dat was, hoe zal ik het eens zeggen, ‘door omstandigheden een beetje nat geworden’. We konden overal over meepraten in ieder geval. We verloren, speelden gelijk en wonnen ook een keer. Het merendeel van de wedstrijden was tegen gelijkwaardige teams. Dat waren de leukste wedstrijden voor zowel de kinderen als de toeschouwers. Iedereen heeft supergoed zijn/haar best gedaan en gezien de korte rust tussendoor mogen we trots zijn op onszelf. Het waren wedstrijden met veel schoten op het doel maar ook mooie reddingen van de doelverdedigers en goed verdedigend werk.

Dan zit het toernooi er al weer op. En dus ook het seizoen waarin we veel verschillende zwembaden hebben gezien. Ineens was daar een grote plons. Daar lag de coach van Wiekslag in het water. Ik hoopte nog zo dat onze kinderen het niet hadden gezien…maar ik had het mis. Ik kon nog maar net m’n pen en het wedstrijdschema op de natte grond gooien en…ja hoor, daar lag ik. Met kleren en al in het water. Je moest goed zoeken want ergens lag ik. Met onze kinderen in je nek is het eenmaal lastig boven water blijven. Het waren maar een paar minuten dat ik er in heb gelegen maar ze voelden als een hele wedstrijd voor me. Zo, dat was vermoeiend. Ach, het hoort er toch een beetje bij uiteindelijk. En de kinderen hebben veel meer wedstrijden gespeeld dus ik mocht niet klagen.

Na afloop hebben we buiten, na het uitreiken van de vaantjes, met z’n allen nog even de teamfoto’s gemaakt en zijn we vervolgens naar de McDonald’s bij de A16 gegaan. Jay had een ander etentje waardoor hij er helaas niet bij kon zijn. We hebben je wel gemist hoor. Met een hoop gezelligheid en lekkere dingen hebben we het seizoen feestelijk afgesloten.

De moeder van Jay heeft foto’s van onze wedstrijden kunnen maken. Deze zijn beschikbaar op onze website in het fotoalbum. Houd er rekening mee dat ze alleen te bekijken zijn als men beschikt over een ZVS-profiel.

Dit was dan het allerlaatste toernooi. We gaan nu eerst genieten van de zomervakantie. Na de vakantie zullen er een aantal spelers gaan doorschuiven naar het pupillenteam onder de negen jaar. Heel veel succes en ik kom natuurlijk kijken bij de wedstrijden.

Oh ja, ik vergeet nog iets. Eigenlijk is niet heel leuk maar het was wel bijzonder. De dag na ons toernooi was het zwembad ineens vol in het nieuws. Nu is dat op zich niet heel bijzonder maar als je weet dat het water zwart (!) was zondagochtend… Je verwacht het niet. Door een lekkage was er actieve koolstof het water ingestroomd. Koolstof is zwart van kleur en in combinatie met water verspreidt het zich snel. Het was dan ook best raar om de volgende dag een foto te zien op diverse nieuwspagina’s van een bad vol (bijna) zwart water. Gelukkig hebben gespecialiseerde mensen het probleem diezelfde dag nog weten te verhelpen en kan er weer gewoon gezwommen worden in helder water.

Bedankt voor de leuke dag en het plezier gedurende het gehele seizoen. Het was super! Tot volgend jaar. 

De trotse coach,
Robert van Son